Jak pogodzić pracę ze swoimi pasjami? – Paweł Wojnarowski #ExceptionalPeople

URL copied!

Categories: Work-lifeCommunications

Czy kiedykolwiek zastanawialiście się jaki jest związek między testami oprogramowania, karetką pogotowia i klockami LEGO? Albo nad tym, jak pogodzić pracę ze swoimi pasjami? Poznajcie Pawła Wojnarowskiego – człowieka, który zna wszystkie te odpowiedzi!

Paweł został zatrudniony podczas naszego Speed Recruitment Day i pracuje w GlobalLogic Kraków jako Senior Automation Tester. Udowodnił, że jest prawdziwym profesjonalistą w swojej dziedzinie, specjalizującym się w testowaniu aplikacji internetowych. Może pochwalić się również stopniem doktora. W roku 2015 obronił na AGH pracę doktorską pod tytułem: „Wpływ wstępnego ustawienia endoprotezy stawu na zużycie wkładki polietylenowej”. Rozmawiając z Pawłem, wydaje się, że w jego świecie doba nie ogranicza się do 24 godzin, ale trwa znacznie dłużej. Znajduje czas zarówno na realizację swoich pasji, pracę, jak i bycie ojcem 2 wspaniałych dzieci: Wiktorii i Michała.

Paweł, jak zainteresowałeś się pierwszą pomocą?

Wszystko zaczęło się jeszcze w liceum. Mój kolega zgłosił się na kurs pierwszej pomocy prowadzony przez Stowarzyszenie Malta Służba Medyczna i zaproponował, abym dołączył. Był to 2-dniowy kurs zakończony egzaminem. Nauczyłem się, jak pomagać ludziom w nagłych wypadkach, np. jak prowadzić resuscytację krążeniowo-oddechową (tzw. RKO), jak postępować w przypadku zadławienia, ataku padaczki, urazu głowy, złamań czy udaru, jak opatrywać rany, jak zabezpieczać miejsce zdarzenia i co robić w razie wypadku drogowego. Od tego czasu pracuję w Stowarzyszeniu Malta Służba Medyczna jako wolontariusz. Od 2005 roku jestem instruktorem pierwszej pomocy. Od 2015 roku jestem również ratownikiem KPP (ratownikiem kwalifikowanej pierwszej pomocy). Tytuł ten został mi przyznany zgodnie z Ustawą o Państwowym Ratownictwie Medycznym.

Czym zajmujesz się jako wolontariusz?

Cóż, wszystko łączy się z tzw. zabezpieczeniem medycznym imprez masowych czy też obsługą medyczną wydarzeń. Wszystkie imprezy masowe, takie jak koncerty, wizyty papieskie czy pielgrzymki, niosą ze sobą ryzyko obrażeń dla uczestników. Organizacje takie jak Stowarzyszenie Malta Służba Medyczna zabezpieczają takie imprezy w kontekście potencjalnych wypadków. Moim zadaniem jest zapewnienie pomocy osobom, które doznają urazu, zemdleją lub stracą przytomność.

Brzmi jak naprawdę odpowiedzialna praca.

I tak jest. W większości przypadków nic poważnego się nie dzieje, co jest oczywiście super, bo nie ma nic przyjemnego w kontakcie z cudzym cierpieniem. Ale czasem naprawdę można uratować komuś życie.

Czy zdarzyła ci się taka sytuacja?

Tak, dwukrotnie. Wraz z moim zespołem miałem dwa przypadki osób z nagłym zatrzymaniem krążenia i musieliśmy działać bardzo szybko. Trzeba było przeprowadzić resuscytację krążeniowo-oddechową (RKO) – w obu przypadkach poszkodowani przeżyli i trafili do szpitala. Bardzo dobrze pamiętam ich twarze. To coś, co zostanie ze mną na zawsze. Oprócz tych przypadków były też inne – atak padaczki, złamania, udar mózgu, zawał serca, omdlenia i inne.

Czy każdy może się nauczyć, jak prowadzić RKO?

Każdy może nauczyć się podstaw pierwszej pomocy i tego, jak się zachować, gdy ktoś na ulicy zemdleje, ale jeśli chcesz zostać dyplomowanym ratownikiem, sanitariuszem lub kierowcą karetki, potrzebujesz większych kwalifikacji.

Nie mów mi, że jesteś także kierowcą karetki?

Tak, od 2016 roku posiadam uprawnienia do prowadzenia pojazdów uprzywilejowanych kat. B, w tym m.in. karetki pogotowia. Nazywamy to „różowymi papierami” ze względu na kolor dokumentu. Aby uzyskać uprawnienia kierowcy karetki, musiałem przejść specjalne testy psychologiczne i testy w ciemni kabinowej, aby sprawdzić, czy mogę bezpiecznie jeździć w nocy.

To wszystko brzmi niesamowicie. Ile czasu spędzasz pracując jako wolontariusz?

Teraz poświęcam na to znacznie mniej czasu niż wcześniej. W trakcie studiów spędzałem około 300-400 godzin rocznie przy zabezpieczaniu imprez masowych. Tak też poznałem moją żonę – Monikę.

Co jest najlepsze w byciu ratownikiem?

Adrenalina i poczucie, że można zrobić coś dobrego i pomóc innym. Lubię też uczyć pierwszej pomocy oraz prowadzić szkolenia dla dzieci i dorosłych. Ale to nie wszystko. W marcu 2020 roku ukończyłem kolejne szkolenie – dla strażaków-ratowników. Szkolenie trwało 4 weekendy. Do tego jeden dzień w tzw. „komorze dymowej” z pełnym wyposażeniem, a następnie egzamin końcowy, który zakończył się pomyślnie. Dzięki, temu szkoleniu, mogę brać udział w akcjach ratowniczych jako strażak ochotnik.

To niesamowite! Słyszałam, że stworzyłeś własną aplikację, która pomaga użytkownikom przygotować się do egzaminu z pierwszej pomocy?

To prawda! Napisałem aplikację na Androida – TestyKPP. Można ją łatwo pobrać i poćwiczyć testy pomocne przy zdawaniu egzaminu. Jak dotychczas aplikacja została pobrana ponad 55 000 razy!

Wygląda na to, że to naprawdę twoja pasja. Ale słyszałam, że nie jedyna, prawda?

Tak, masz rację. Lubię też bawić się LEGO Mindstorms i Technic. Wspólnie ze Stowarzyszeniem KAT przygotowuję warsztaty LEGO Mindstorms dla dzieci. Prowadziłem nawet warsztaty w biurach GlobalLogic. Ponadto w 2019 roku wraz z córką wzięliśmy udział w 10. festiwalu robotów Robocomp organizowanym przez AGH w Krakowie. Nasz robot – SPIRIT – wygrał zawody w kategorii LEGO Sumo, zdobywając zasłużone pierwsze miejsce. W konkursie wzięło udział 40 robotów.

Jak znajdujesz na to wszystko czas?

Myślę, że jeśli coś naprawdę cię pasjonuje, to robienie tego jest przyjemnością, a wtedy zaangażowanie przychodzi naturalnie. Zapomniałem jeszcze wspomnieć, że jestem współzałożycielem Fundacji „Dobczyckie Centrum Wsparcia”. Pomagamy osobom niepełnosprawnym w życiu codziennym. Z końcem 2019 roku ukończyliśmy dwa projekty finansowane z grantów. Pierwszy z nich pozwolił nam przeszkolić osoby starsze powyżej 60 roku życia z podstaw obsługi komputera, Internetu i mediów społecznościowych. Dzięki drugiemu nauczyliśmy dzieci i młodzież z terenów wiejskich podstaw programowania robotów LEGO Mindstorms. Myślimy już o kolejnych projektach.