Interdyscyplinarność – kompetencyjny buldożer do budowania innowacyjności w IT

W świecie IT rozwój umiejętności jest nie tyle bardzo ważny, co wręcz niezbędny. Rzeczywistość wokół specjalistów IT nieustannie się zmienia. Powstają nowe rozwiązania, niektóre przechodzą znaczną ewolucję, a część zostaje wyparta przez konkurentów lub zapomniana. Za wyraźny przykład tego, jak szybko i bardzo może zmieniać się sytuacja, traktuję sektor motoryzacyjny. To tam widzimy, jak samochód staje się coraz bardziej inteligentny i autonomiczny. I nie chodzi mi tu tylko o kwestię samodzielnego poruszania się po drogach, do której krok po kroku zmierzamy. Nowoczesne modele potrafią już rozmawiać z miejską infrastrukturą, smart domem, a nawet samym użytkownikiem, by w ten sposób zwiększać bezpieczeństwo ruchu drogowego oraz komfort kierowców i pasażerów. Widząc, jak gigantyczny postęp zrobiły pojazdy, można zacząć zastanawiać się, czy nadążamy za tym szybkim tempem zmian.

Praca w sektorze IT zawsze wiązała się z bliskim kontaktem z innowacjami. Inspirowała do poszukiwań i poszerzania wiedzy. Nigdy wcześniej jednak otwartość i gotowość do stawiania czoła nowym wyzwaniom nie była tak ważna w pracy inżynierów oprogramowania. W czasie, kiedy miliony innych kierowców oraz użytkowników rozmaitych urządzeń na całym świecie cieszą się z nowych udogodnień i rozwiązań zwiększających ich bezpieczeństwo, specjaliści z sektora IT muszą wychodzić poza schematy i odważnie pokonywać z pozoru nieprzekraczalne granice. W portfolio ich kompetencji kluczową rolę zaczyna odgrywać jedna cecha – interdyscyplinarność.

Co powinieneś umieć w IT? 

Rosnąca złożoność projektów to nie tylko miliony linijek kodu stojących za oprogramowaniem samochodów i dziesiątek innych sprzętów z domów, biur i miejsc pracy. 

To zacieśniające się połączenia pomiędzy światem wirtualnym i rzeczywistym oraz dziesiątki zintegrowanych rozwiązań, które lądują u podstaw rozwoju software-defined cars, pojazdów autonomicznych czy samolotów elektrycznych. Sektor automotive, do którego tak często nawiązuję, stanowi wyjątkowo wdzięczny przykład potrzeby interdyscyplinarności, bo niesamowicie ewoluował w ostatnich latach. Dzisiaj inżynierowie zaangażowani w projekty dla branży powinni znać nie tylko konkretne języki oprogramowania, ale też dobrze orientować się w sposobie funkcjonowania chmury, uczeniu maszynowym czy technologiach komunikacyjnych. To niezbędne, skoro samochód – poza byciem środkiem transportu, którym pokonujemy kilometry do celu – oferuje też wiele usług dodatkowych, z których kierowcy, pasażerowie i inni uczestnicy ruchu korzystają na co dzień. A liczba technologicznych nowinek tylko rośnie. 

By sprostać nowym potrzebom potrzebna jest więc interdyscyplinarna współpraca, w ramach której siły połączą na przykład programiści, projektanci interfejsów i specjaliści ds. cyberbezpieczeństwa. Tylko w ten sposób mogą powstawać odpowiednio zaprojektowane, wolne od błędów i wygodne w użyciu rozwiązania infotainment. A to zaledwie przykład pierwszy z brzegu, bliski temu, czym zajmujemy się w GlobalLogic. 

Buldożer

Wytyczone niegdyś granice pomiędzy specjalizacjami są obecnie sztuczną barierą, z którą mierzy się wiele zespołów. Interdyscyplinarność w IT to z kolei swego rodzaju buldożer, którym możemy się przez nią przebić. Ważne narzędzie w portfolio organizacji i każdego Project Managera. Coś, co pozwala przeciwdziałać izolacji specjalistycznych dziedzin i powiązanych z nimi ekspertów.

Jak może funkcjonować taki interdyscyplinarny zespół? W czym tkwi jego siła? Na potrzeby tego felietonu pozwoliłem sobie stworzyć fikcyjny team. Przyjrzymy się, jak funkcjonuje i co go wyróżnia. 

Jeden z deweloperów, Mariusz, który do niedawna pisał tylko w platformie .NET, postanowił podjąć rękawicę rzuconą przez menedżera i klienta. Tak rozpoczął pracę w środowisku iOS. Beata, która kilka miesięcy temu ukończyła uczelnię techniczną i zbiera właśnie pierwsze doświadczenia zawodowe, stara się pisać kod, ale też wchodzić w obszar testów, bo wychodzi z założenia, że dobry developer umie przetestować też swój kod. Project Manager Łukasz, choć jeszcze parę lat temu nigdy nie przypuszczałby, że będzie miał taką okazję, ostatnio zaczął prowadzić wykłady i zaangażował się w rozmowy kwalifikacyjne z kandydatami do pracy. Co ich łączy? To, że w tych wyzwaniach widzą szansę na swój rozwój i na większą efektywność pracy całego zespołu.  

Niedawno team przedstawił klientowi swój poboczny projekt – narzędzie, które monitoruje środowiska i sprawdza, dlaczego testy nie zakończyły się sukcesem. Nie było to coś zleconego lub zamówionego. To własna inicjatywa specjalistów odczuwających do tej pory brak informacji o tym, czy dane API działa. Oddolny projekt wynikający z chęci zrobienia czegoś więcej, co pomoże każdemu z osobna i zespołowi jako całości.

Poprzez powyższy przykład chcę pokazać, w pewnym uproszczeniu, że interdyscyplinarność powinniśmy rozumieć szeroko. Nie tylko jako wszechstronność pojedynczego eksperta, ale też całej grupy projektowej. Nie tylko jako szeroki zakres kompetencji, ale również jako otwartą głowę i łatwość w komunikacji. 

Budując zespół interdyscyplinarny

Dlaczego to tak ważne?

Podział kompetencji motywuje do współpracy i zachęca do wspólnego poszukiwania rozwiązań. Wcześniej niepowiązane ze sobą specjalizacje, szukając razem rozwiązań, wymieniają się wiedzą, dzielą unikalną perspektywą, a to otwiera przed nimi szerszy obraz. Na tym fundamencie powstają później najnowocześniejsze, dopasowane do nowych potrzeb i odpowiadające na aktualne trendy rozwiązania. W ten sposób projektowane są dzisiaj smart miasta, gdzie efektywne wykorzystanie danych i wdrażanie technologii odpowiada realnym potrzebom mieszkańców. Tak powstają aplikacje dla lekarzy i pacjentów, przy których współpracują medycy i programiści, a także rozwijany jest przemysł, by lepiej łączyć aspekty ekonomiczne i ekologiczne. 

Trzeba przy tym wspomnieć, że interdyscyplinarność zespołowa stawia również wyzwanie przed liderem danego teamu, który musi nim odpowiednio zarządzać. Już od etapu budowania, przez proces realizowania zadań, uwzględniający wymianę wiedzy i doświadczeń, po uzyskiwany po tym wszystkim efekt. W ten sposób zespół może być też przygotowany na wszelkie niespodziewane sytuacje i potrafić płynnie dostosowywać się do zmieniających się okoliczności. W takich okolicznościach projekt może się zatrzymać. Jeśli jednak zespół jest interdyscyplinarny, wtedy będzie on nadal realizowany i uniknie turbulencji. 

Chodzi więc o zadbanie o to, by kompetencje rozeszły się po zespole.

Szukając interdyscyplinarności

Wielu inżynierów oprogramowania ma klucz potrzebny do odkrywania nowych horyzontów w świecie technologii. Wykazuje potrzebną w zawodzie ciekawość, która staje się fundamentem ich nowatorskiego podejścia i źródłem projektowanych innowacji. Jeśli podąża za nią otwartość i gotowość wychodzenia ze strefy komfortu, wtedy są już o krok od budowania interdyscyplinarności jako swojej kompetencji. 

Wbrew pozorom nie musi się to wiązać z radykalnymi zmianami. Czasami wystarczy poszukać czegoś wokół, co jest blisko nas. Zasugerować nowe rozwiązanie usprawniające wewnętrzny proces lub działanie aplikacji czy systemu. Stworzyć coś, wspólnie z koleżankami i kolegami, co wychodzi poza standardowy zakres obowiązków. A może samemu spróbować swoich sił w czymś nowym lub wziąć na barki zadanie do tej pory pomijane na liście tasków i oddawane innym. 

Krok w tym kierunku może przynieść nam tylko i wyłącznie korzyści. Bo interdyscyplinarność to moja i Twoja atrakcyjność na rynku pracy, którą cenią klienci, pracodawcy i współpracownicy.